Siz hiç bir ülkeye gitmek için başka bir ülkede inip, gideceğiniz ülkeye otobüsle geçtiniz mi? Üstelik uçakla inip-bindiğiniz ülkeyi bile gezmeden, üstelik asıl gideceğiniz ülkede bir havaalanı varken, üstelik bu hava alanı da çalışır
vaziyetteyken, üstelik 9 saat otobüsle…??? Biz gittik. Nasıl mı? “BAM” TUR’la ! 🙂 Bence bu oldukça öğretici bir gezi oldu. (daha&helliip;)
BETON
“Betona oturma dedi” balıkçı. “Beton soğuğu çeker”. Konuşurken, elindeki ağa takılmış bir balığı daha ağdan kurtarıp yanındaki kutuya attı. Elleri değişikti. Parmakları kalınlaşmış, deri neredeyse kabuk halini almıştı. Her sabah gün doğmadan denize açılıyor ve günlük ekmeğinin peşine düşüyordu. (daha&helliip;)
Çok şey yaşadım geçen hafta. Bir hafta için çok geldi bana hepsi. Hani bir kaç seferde taşınacak eşyayı tek seferde sırtlanıp taşımaya kalkarsınızya işte onun gibi bir şey. Hani bazen o çoklar -tam da çok olduklarından ve hatta kimisi de hoş çokluklar olmasına rağmen- ezer gibi olurlar ya sizi ve tam da o anda dinlediğiniz bir müzik, okuduğunuz bir şiir kaldırıverir o çokları üzerinizden kısa bir süre de olsa. İşte ben de size öyle bir şarkı ve yanında da bir şiir gönderiyorum. 4 Tane de film… Ve diliyorum ki bütün haftanız böyle hafif ve neşe içinde geçsin. Teşekkürler Gandalf ve Küçük Kara Keçim 🙂 (daha&helliip;)
“Sana tüm şiirlerimi banda kaydedeceğim. Yaşamımın tüm sesi seninle kalsın…
Sonra Türkiye’ye de ver bu sesi. Bizim barışmamız ölümümden sonra olacak. Ülkeme dönmek için ölmek zorundayım.”
Nazım’dan Vera’ya…
“Bu kaydı çok iyi saklayın, aman ha!”
Bu sözlerin sahibi olan Bedri Rahmi’nin, oğlu Mehmet ve gelini Hughette’e vasiyet ettiği kayıttaki ses Nâzım Hikmet’e ait. 25 Nisan 1961’de o günlerin teknolojisiyle doldurulan bir makara bantta tam elli yıl bekledikten sonra, Büyük İnsanlık-Kendi Sesinden Şiirler ile Nâzım Hikmet ülkesine sesiyle geri dönüyor.
Kitabın kapağı üzerinde elim gezinirken içimde birşeyler kıpırdamaya başlamıştı bile. Herşey öyle tanıdık, öyle bildik, öyle yakındı ki… Eskidikçe daha da değerlenen her yakınlık, hep heyecanladırmıştır beni. (daha&helliip;)
Genellikle bardağın dolu tarafına bakmayı tercih ederim. Ama boş olan tarafına hiç bakmadığımızda bir gün susuz kalabiliriz.
Gecenin bir vakti uyku tutmayıp mektup yazdığınız oldu mu hiç? (daha&helliip;)