Ankara’ya dönüş yolunda sabaha karşı saat üç. Uyku tutmadı. Ceren bana bakıp parmaklarımla ne saydığımı sordu. Ahiku yazıyorum dedim ona… Ahiku ne dedi. Anlattım, güldü, kolumu okşayıp uyudu. (daha&helliip;)
Hayatımın en kalabalık dalışıydı. Ve eğitimlerin içinde de en duygusal olanı… (daha&helliip;)
Nasıl da özlemişim…
Sanki yıllardan beri ilk defa dalışa gidiyormuşcasına özlemişim…
Başka türlü kimse beni 18 derece suya sokamazdı 🙂
Ne kadar uzun zaman olmuş Derindive ile dalışa gitmeyeli… Bu sabah dalıştan döndük ve ben bilgisayarın başına oturdum. Masa ve sandalye sallanıyor… Bu da uzun zamandır tekne üzerinde olmadığımın bir kanıtı 🙂 Yetmiyormuş gibi bir de dışarıda şakır şakır yağmur yağıyor… Bırak o canım havayı, dön gel… Olacak iş mi!
Bu senenin Agustosta rotası Kuzey Kızıldeniz’di. Sharm’a gidecektik. Bu benim Sharm’a dördüncü gidişim olacak. Bu nedenle pek istekli olduğumu söyleyemem. Ben daha çok Hurgada’ya gitmeyi istiyordum. Hurgada, bana hep daha renkli gelmiştir nedense. Aslında benim Hurgada’ya gitmek istememin esas nedeni Yutmoğrafımdı. Yutmoğrafım ilk defa sualtı fotoğrafları çekecekti ve çok heyecanlıydı. (daha&helliip;)