Birkaç gündür kafamda bu gezinin yazısını nasıl toparlayacağımı düşünüyorum. Bu seferkini toparlamak benim gibi sabırsız biri için gerçekten çok zor olacak sanırım. Çünkü ben bir an önce Frida’nın evini ve ölüler günündeki festivali yazmak istiyorum ama onun için Guatemala ve Honduras’ı gezip, Belize’den geçip, Mexico City’e varmamız lazım 🙂 Sayfanın devamını oku »
Ahmet Telli‘nin dediği gibi;
Çocuksun sen ve bu dünya sana göre değil... GUATEMALA'NIN ÇOCUKLARI... Sayfanın devamını oku »
Oda arkadaşım Nigar’la anlaşıp saatlerimizi sabah 6’ya kurduk. O da benim gibi erkenciymiş. Buna ikimiz de çok sevindik zira yatak odamızın kapısı öyle alengirli ki uyku saatleri birbirine uymayan iki kişi, çok büyük problem yaşayabilir. Sayfanın devamını oku »
Merhaba ! En sonunda memleketime döndüm 🙂 Artık oturup, bu uzak diyarları, uzun yolları yazmaya başlamak lazım. Üstelik üzerinden onca zaman geçtikten sonra… Üstelik milletin, anı, anında feysbuklarda tivitırlarda paylaştığı bir çağda yaşarken… Ne yapalım benim ki de böyle bir şey… Önceden aldığım notları fotoğraflarla soteleyip birşeyler yapacağım artık… Hem yemek pişirmek de zaman alır değil mi? 🙂 İyi kahve kömür ateşinde ağır ağır pişendir gibi laflarla kendimi havaya sokayım bari 🙂 Eh bu kadar mazot yeter, hele bir yola koyulalım, kervanı da yolda düzeriz elbet… Sayfanın devamını oku »
“Zaman ve uzaklıkla sınırlı olmayanı yaşıyoruz biz. 
Uzaklığı yenince hep aynı yerdeyiz. Zamanı yenince hep aynı anın içindeyiz.”
Richard Bach / Martı
