O apartmana ilk girdiğimde anlamıştım yeni bir yolculuğa çıkacağımı.
Hepsi rahatımı kaçıran Fazlı yüzünden.
Nerden buldun da açtın o kutunun kapağını be adam…
“…
ama yolum çok, yolum çooook uzun
ama yolumda küçücük sokaklar…”
Geçen gün Dido sordu “Orta Amerika yazılarına devam etmeyecek misin?” diye. Edeceğim tabii ama Mardin üzerinden gidince yol daha da uzadı ister istemez… Hem arada memleket havası da solumak iyi gelir diye düşünmüştüm. O yetmiyormuş gibi bir de Ka girdi hayatıma şimdi… Tabii olacağı buydu biri bitmeden bir diğerine başlarsa insan ne olur… Orta Amerika için biraz da notlarıma güveniyordum aslında. Her neyse uzatmayayım bu sabah Orta Amerika yazılarımı toparlama kararıyla uyandım güne. Sayfanın devamını oku »
” Ben eğilmem gündüz ama,
geceleri kanatırım kendimi”
Metin Altıok
“İlk Şarkılar”a devam ediyorum. Bu albümü, nasıl ifade edeceğimi bulana kadar benden daha çok dinlersiniz 🙂
Muhteşem bir tadı var ve ben bu tadı anlamak ve tarif etmek istiyorum. Yine bir Metin Altıok şiiri ve yine Serenad Bağcan.
Yukarıdaki dizelerin şairini tanımak ve şiiri okumak isteyenler buradan devam edebilirler.;
Demir parmaklıklar ardında bile özgür kalmayı başarabilmiş güzel insana…
