Başak'ın Yutmograf'ı

…

…

…

“Ne

öpsem

kurbağa

oluyor”

                                                                Nesrin Kültür Kiraz

Nördlingen ve Donauwörth’ü de kısaca turladıktan sonra gezinin benim için en romantik bölgesine geldik. “Ne çabuuuk!” diyor olabilirsiniz ama tüm bu detayları ne kadar yazsam az.

Ben de onun için bu bölümde fotoğraflara sığınacağım. Zira gezdiğimiz yerlerdeki mimari, düzen ve özen karşısında ancak saygıyla eğilebilirim. Dikkat ettim de bu gezi ile ilgili yazılarımda “özen” sözcüğünü ne çok kullanmışım. Özen, saygı demek, sorumluluk demek, emek demek, zevk, zerafet, bilgi ve bilinç demek. Hasret kaldığım demek özen…

Rothenburg…İşte gezinin en romantik noktası. Kaldığımız en güzel yer… Gezi boyunca daha çok hostellerde kaldık. Bu kaldığımız ilk pansiyon. Ormanın içinde, nehrin kenarında, kasabaya 20dk. yürüme mesafesinde bir pansiyon. İçi çok modern ve temiz. Burada rahat bir hafta kalınabilir. Ama bu rotayı geziyorsanız ve yeterince vaktiniz varsa 3 gece ayırmanızı öneririm. Bu bölümde bahsedeceğim bir diğer yerleşim bölgesi Cochem de aynı şekilde rahatlıkla 2-3 gün ayırabileceğiniz bir yer. Sabah erkenden kalkıp Cimcime ile nehir kenarında keyifle yürüdük. Sonra küçük ama çok keyifli bir açık büfede kahvaltı ettik. Adamlar o kadar çalışkan ki kahvaltı sabah 8’de başlıyor olmasına rağmen pansiyon işletmecisi sabah 5:30’da kahvaltı masalarını “özenle” hazırlamaya başlamıştı. Toplasan 10 masa bile yok…

Yürüdüğümüz yolda tavşan, ceylan ve ördekler gördük. Masal kitaplarındaki gibi çiftlikler, şirin, düzenli, özenli bahçeler…

Kahvaltıdan sonra hepbirlikte ormanın içinden geçerek Rothenburg’a şatonun surlarından girdik. Binalar kadar hediyelik eşya dükkanları da çok çekiciydi. Şatoların içindeki yaşamı anlatan müze ve şövalyeler de cabası…

Favori yerlerimden biri ve en beğendiğim şato Cochem’de… Cochem’den önce bir “…burg” şehrine daha gidiyoruz. Ne burg’du orası Ayşegül’cüm? Orada güneşin altında son sürat bir kilise bir saray geziyoruz. Kilise çok modern. Saray bildiğiniz saray. Zaten içini değil, bahçesini geziyoruz. Ben ferforje işçiliğine bayılıyorum. Zaten Almanların ferforje işleri muhteşem. Yıllar önce gittiğim BAUMA fuarında, ferforje makineleri standındaki görevlilerden biri, gözümün önünde bana ferforje bir gül yapıp hediye etmişti. Hadi çabuk çabuk burayı da gezip Cochem’e gidelim, orası çok güzel. 🙂  Hem kurbağa prens de orada.  😉

Eveeeeet en nihayet Cochem’e geldik. Hava kapalı, zaman zaman yağmurlu olmasına rağmen buraya bayıldım. Kapalı hava modumu çok düşürür, ama burada hava bile modumu düşüremedi. Ben çok beğendim bakılım siz nasıl bulacaksınız. En sevdiğim şato bu bölümdeki fotoğraflarda ilk göreceğiniz şato. Burayı da gezdikten sonra romatikler memlekete dönüyor. Yani bu Almanya yazı dizisinin son yazısı. Ayşegül’cüğüm, böyle güzel ve “özenli” bir organizasyon yaptığın için seni kutluyor ve yanaklarından öpüyorum. Yol arkadaşlarım, hepinize teşekkürler. Yeni güzelliklerde buluşmak dileğiyle…

Burada ben susayım Yutmi konuşsun artık. İzlerken Alman bestecilerden Johannes Brahms’ın Macar Dansı’nı dinlemek ve de -Andre Rieu söz konusu olunca- izlemek 😉 iyi gelebilir.

Bu yazı 19 Temmuz 2019 Cuma günü Fotoğraf, Gezi bölümünde yayınlandı. Bu yazıya gelen yorumları RSS 2.0 beslemesinden izleyebilirsiniz.