Uzun zamandır hafta sonu dalışlarına katılamıyordum. Belki de bir sene olmuştur… Bunca aradan sonra yine otobüse doluşup, sohbet muhabbet Kaş yollarında olmak hoştu… Sonra sabah oda telaşı, Maki Otel’in bahçesinden toplanmış taze yeşil biber, semiz otu ve köy peynirinin zenginleştirdiği sabah kahvaltısı, teknede ekipman hazırlığı… Sayfanın devamını oku »
“Görenlerin göz ardı ettikleri şeyler, görmeyenlerin yakaladıklarıdır”
Sanırım 12-13 kişiydik. Galata Kulesini kesen sokaklardan birinde, bodrum katına inen merdivenin dar basamaklarından aşağı inerken neyle karşılaşacağımızın henüz farkında değildik. Merdivenlerin sonundaki mekan yarı karanlıktı. İçerideki zayıf ışık, üzerimizdeki beyaz renkleri fosforlu mor haline çevirmişti. Gözlerimiz ise parlak sarı-yeşil vampir gözüne dönmüştü. Birbirimize bakıp gülüşüyor, ne komik olduğumuza bakıyorduk. Sayfanın devamını oku »
Kapısız, çatısız bir evde yaşamaktan, çiti, duvarı olmayan bir bahçeye bakmaktan yorgun düşmüştü. Sıcak bir haziran günü, evin bahçeye inen merdivenlerinin ikinci basamağına oturmuş, başını avuçlarının arasına almış, bahçede, uzun zamandır meyve vermeyen şeftali ağacının kırık dalına bakıyordu. Sayfanın devamını oku »
DÜZELTME: AT KESTANESİ DEĞİL PITRAK 🙂 (Teşekkürler, Canay’cım)
Sabah sabah at kestanesi pıtrak saldırısına uğramış gibi hissettim kendimi 🙂 Bu sabah, dün Olgunlardan geçerken yakalandığım yağmurdan kaçmak için sığındığım kitapçıdan dayanamayıp aldığım bir Irvın Yalom kitabı okurken verdiğim bir ara sırasında bilgisayarı açacağım tuttu. Bazen sabah sürprizi yapan arkadaşlarım olur 🙂 Bu sabahın sürprizi de, bir arkadaşımın “vicdan” üzerine yazdığı ve benimle paylaştığı bir yazı oldu. Konu öyle bir konu ki, bir an kafama bir at kestanesi pıtrak yemiş gibi hissettim kendimi 🙂 Sayfanın devamını oku »
