Yutmi

Üşüyorum

yıldızlarım söndü

kalem bile tükendi

                      bu gece

yine kasırga

yine soğuk

kar yağıyor

gökkuşağımın üstüne…

“Üşüyorum” için 1 Yorum

  1. Zafer Diyor ki:
    17 Ocak 2014 Cuma, 00:04 at 00:04

    “Bir insanla ilişkiye geçtiğimde, kalbimin derinliklerinde kendimi tüm insanların içinde en aşağısı ve onu da en yücesi olarak görebilsem!…

    Günahkar tabiatlı, şiddet dolu günahlar ve elemlerin altında ezilmiş varlıklar gördüğümde, bu nadir kişileri sanki değerli bir hazine bulmuş gibi kucaklayabilsem!…

    İnsanlar, kıskançlık nedeniyle beni incittiklerinde, iftira edip, benzeri şeyler yaparak kötü davrandıklarında, uğradığım bozgundan dolayı acı çekebilsem ve zaferi onlara sunabilsem!…

    Büyük bir umutla bağlandığım kişi beni çok kötü kırdığında, onu en yüce Gurum olarak kucaklayabilsem!

    Kısacası, doğrudan ve dolayı olarak, tüm varlıklara yararlı olsabilsem ve onları mutlu edebilsem, tüm varlıkların uğradıkları zararı ve çektikleri acıları kendi üzerimde toplayabilsem!…”

    Langri Thangpa

Yorum Yazın